Her seçim vaktinde vaatler havada uçuşuyor. Ancak her ne hikmetse vaatlerin birçoğu gerçekleşmiyor ya da kısmi olarak gerçekleşiyor. Kısmi olarak gerçekleşen vaatler ise bin bir minnet başa kalkılıyor.

Halka yapılan hizmetlerin kısıtlı olması ve verilen vaatlerin yerine getirilmemesinin mutlaka bulunur bir günah keçisi.

İktidarda olmayan partilerin belediyeleri, topu iktidara atarak; ‘belediyenin projelerine ödenek verilmiyor’ deyip kestirirler.

İktidar da olan partinin belediyeleri ise topu taca atarak farklı mazeretleri öne serip, meseleyi kapatırlar.

Yapmadıkları hizmetler için bin bir mazeret uydurup sonraki seçimde beş yıl daha fırsat verilmesini isterler.

Önceki seçimde vaat edip yapmadıkları hizmetlerin bir sonraki seçimde gerçekleşeceğine inandırmak için kesenin ağzını sonuna kadar açık bırakırlar. Bu şekilde göz boyamaya çalışırlar.

Bu politik döngü hizmetten mahrum kalmış halkı hizmet görmemeye alıştırıyor.

Birde politize meselesi var. Hizmet yapmayan belediyeler halkın politize edilmiş hassasiyetlerini kullanarak ayakta kalmaya çalışıyor. Bu döngü yıllarca devam ederken, olan halka oluyor.

Bu döngüye kurban olmuş şehirlerden biri de Diyarbakır.

Kadim şehrimin halkı hizmetten mahrum bırakılıyor. Şuan en büyük sorun ulaşım sorunu ve bir türlü çözülmüyor.

Diyarbakır son on beş yıldır büyük bir şehirleşme ile birlikte yoğun bir nüfusa ulaştı. Yoğun nüfusu ile birlikte şehirleşme alanı genişledi.

Eskiden şehir içi ulaşım 10 ile 15 dakikayı bulurken, şimdilerde ise şehir içi ulaşım neredeyse yerine göre bir ile iki saati alabiliyor.

Bu durum ulaşım sorunu diye bir sorunu karşımıza getirdi. Yıllardır Diyarbakır’ın ulaşım sorunu bir türlü çözülemedi.

Her dönemde başa gelen hangi belediye olursa olsun fark etmez ulaşım sorununu çözme vaatlerinde bulundular.

Tabi her zaman olduğu gibi bütün vaatler havada kaldı.

Yaklaşık 15 yıldır yerel seçimlerde ulaşım projeleri ön sıralarda yer alıyor. İster kayyum döneminde olsun ister kayyumun olmadığı DEM belediyesi döneminde olsun fark etmez. Bu sorunu çözeceklerine dair büyük sözler verildi.

Bizim inanç ve örfümüze göre söz elmas, akdin değeri paha biçilmez pırlanta, vaat etmek altın değerindedir.

Dürüst, emin ve güvenilir olanlara pırlanta gibi deriz ya… aynı şey kurumsal kimlikler içinde geçerli aslında.

 Sözünü tutmayana yalancı, akdini yerine getirmeyene sahtekar, vaat ettiğini yapmayana ise dolandırıcı diye tabir ediyoruz.

Maalesef öyle bir hale getirdiler ki siyaset kurumunu itibarsızlaştırabildikleri kadar itibarsızlaştırdılar.

Yalancıdan siyasetçi, sahtekardan politikacı ürettiler.

Verilen sözler tutulmuş olsaydı, 2019-2024 yılları arasında Diyarbakır’ın ulaşım sorunu çoktan çözüme kavuşacaktı.

Yıllarca her seçim döneminde ulaşım sorununun çözümüne dair maketler, sinevizyonlar, animasyonlar ve propagandalar yapıldı.

Şaşalı ve hararetli anlattıkları ve sadece lafta kalan projelerde neler vardı hep birlikte göz atalım.

Hedef yılı 2025 olan Diyarbakır Ulaşım Ana Planı kapsamında 2 etapta yapılacak raylı sistem koridoru geliştirilmişti. İlk etapta Dağkapı-Hastane Hattı, ikinci etapta ise Üniversite-500 Evler Hattı hizmete girecekti.

Şehir içi ulaşımı rahatlatmak için 2,2 kilometre uzunluğunda Dağkapı ile İstasyon arasında hafif metro hattı, 131 kilometre uzunluğunda 96 aracın hizmet vereceği 8 metrobüs hattı ve Fiskaya ile üniversite arasında 2 kilometrelik teleferik hattı allandırıla ballandırıla seçim projeleri olarak halka sunuldu.

Söz konusu projelerin hiçbiri gerçekleşmedi.

Şehir içi ulaşım yoğun nüfus ile birlikte her geçen gün çetrefilli bir hal alıyor.

Merkez dört ilçeden Bağlar ve Kayapınar ilçeleri yoğun bir nüfusa sahip. Özellikle Merkez Bağlar İlçesinin Bağcılar Mahallesi 4 ilden daha kalabalık bir nüfus ile öne çıkıyor.

Bağcılar Türkiye’nin en büyük mahallesi unvanına sahip iken Merkez Kayapınar İlçesinde bulunan Fırat Mahallesi ise beşinci büyük mahalle olarak kayıtlara geçti.

Öte yandan Ergani ilçesi ise il olmaya aday.

Bu durum ilerde Diyarbakır’ın hem demografisine hem de ulaşımına etki edecek.

Merkez ilçeden diğer bir merkez ilçeye ulaşmak ortalama 2 saati bulduğuna göre şehir içi ulaşım başlı başına bir sorun olarak çözüm bekliyor.

Hafif metro hattı istasyonları, Dağkapı metro istasyonu, Kışla Caddesi metro istasyonu, Anıt metro istasyonu, Gar metro istasyonu şeklinde projeler konuşuldu zamanında, ancak bu da diğer projeler gibi lafta kaldı.

Diyarbakır’da daha konforlu bir yolculuk sağlanması adına 8 metrobüs hattı yapılması planlanmıştı. Toplam 96 aracın hizmet sunacağı hattın uzunluğu 131 kilometre idi.

Hedef yılı 2025 olan Diyarbakır Ulaşım Ana Planı kapsamında hiçbir şey ortada yok.

Birçok medeniyete ev sahipliği yapmış kadim şehrimin ulaşım sorununun bir an önce çözülmesi gerekiyor.