Diyarbakır'ın kronikleşip bir türlü çözüme kavuşmayan toplu taşıma sorunu devam ediyor.

Diyarbakır'ın toplu taşıma sorunu bir türlü çözülemedi.

Belediye otobüslerinin sefer sayılarının yetersizliği halkı daha fazla mağdur ediyor.

Yazın sıcağında, kışın soğuğunda saatlerce otobüs duraklarında beklemek halkı canından bezdiriyor.

Otobüslerdeki klimaların çalışmaması otobüslere binenlere ayrı bir eziyet oluyor. Olan alt gelirli vatandaşa oluyor.

Lüks makam araçlarına binen DEM belediye başkanları başta olmak üzere diğer yetkililer halkın çilesini zor anlar.

Toplu taşıma araçlarının sefer sayılarının azlığından saman istifi gibi yolcular dolduruluyor.

İşine, hastanesine, okuluna veyahut gideceği yere geç kalmamak için vatandaş bu araçlara binmek zorunda kalıyor.

Maddi imkanı olanlar toplu taşıma aracına binmekten vazgeçip taksi tutuyor.

Maddi imkanı olmayanlar toplu taşıma araçlarının çilesini çekmek zorunda kalıyor.

Mecburiyetten belediye otobüslerine binmek zorunda kalan halkımız, işkence görür gibi gideceği yere kadar ayakta kalıyor.

Yaşlılarımızın otobüslerde ayakta kalması çok üzücü bir manzara!

Çocuğunu koltuğa oturtup, ayakta kalacak mecali olmayan yaşlılarımıza yer verilmemesinden mi yakınsak!

Büyüklerine saygısını yitirmiş sözüm ona mektepli gençlerin, oturduğu koltukta yaşlılarımıza yer vermeyip, çevresinden olup bitenlere duyarsızlığına mı yakınsak!

Yazık çok yazık! Değerlerimizi, güzel olan adetlerimizi her geçen gün yitiriyoruz.

Eskiden yaşlılarımız veyahut bir bayan toplu taşıma aracına binseydi, hemen birileri yer verirdi. Artık o da yok!

Jin jiyan azadi sloganlarıyla Avrupalılaşınca yaşlılarımızın ve kadınlarımızın değeri kalmadı sanırım!