Bazı kaynaklara göre, Osmanlı döneminde ve Anadolu’nun çeşitli bölgelerinde, özellikle Kurban ve Ramazan Bayramı’nda kadınların ev içindeki emeğini takdir etmek amacıyla sembolik hediyeler verildiği biliniyor. “Tuz hakkı” ifadesi ise, yemeğin lezzeti ve emeğin kutsallığını simgeleyen bir deyim olarak geçmişten günümüze ulaşmıştır.
Geleneksel aile yapısında, evin mutfak işlerinden genellikle kadınlar sorumlu tutulur. Bayram sofralarının hazırlanması da büyük ölçüde onların emeğiyle gerçekleşirdi.
Bu yüzden bazı bölgelerde, eşler veya aile büyükleri, bayram günü kadınlara jest olarak küçük hediyeler verir ya da mutfak alışverişinde ekstra harçlık ayırırlardı.
“Tuz hakkı” ifadesi, bu bağlamda kadının emeğinin karşılığı olarak sembolik bir ödül veya takdir gösterisi şeklinde değerlendiriliyor.
